ನಿರಂತರ ಭಯ: ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಥ್ರಿಲ್ಲರ್ ಕಥೆ
ಹೆಸರು ಕೇಳಿದ ಕ್ಷಣದಿಂದಲೇ ಹೊತ್ತಂತೆ ಹೃದಯವು ಆವರಿಸುತ್ತದೆ; ಹಗಲು ಅಥವಾ ರಾತ್ರಿಯ ನಡುವೆ, ಒಂದು ಕ್ಷಣವೂ ನೆಮ್ಮದಿಯಿಲ್ಲ. ಇದುವರೆಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವ ಎಲ್ಲವೂ ಹೆದರಿಕೆಗೆ ಏನು ಅನುಕೂಲವೇನು? ಏಕೆಂದರೆ ನಾವು ಎಲ್ಲಿ ನೋಡಿದರೂ, ಭಯವು ನಮ್ಮ ಎದುರಿಗೇ ಉಳಿದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಭಯವು ಸರಳವಾಗಿ ನಾವು ಕಾಣುವ ಮಾಯೆಯನ್ನೇ ಅಲ್ಲ, ಅದು ನಮ್ಮ ಅಂತಃಕರಣದ ಅಡಗಿದ ಮುರುಡನ್ನು ಹೊರತೆಗೆಯುತ್ತದೆ.
ಥ್ರಿಲ್ಲರ್ ಶೈಲಿಯ ಕಥನದಲ್ಲಿ ಭಯದ ಪಾತ್ರ:
“ಅಲ್ಲಿ ಅವನು ಹೆದರಿದಂತೆ ಕಾಣುತ್ತಾನೆ” ಎಂದು ಯಾರೋ ಹೇಳಿದರು. ಆದರೆ ಅವನು ಹೆದರಿದ್ದೇನು? ಅಥವಾ ಅದು ಅವನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿದ ಒಂದು ಭಾವನೆ? ಥ್ರಿಲ್ಲರ್ ಕಥನವು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಮನಸ್ಸು, ಸಮಯ, ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವಗಳ ಸಂಕೀರ್ಣವನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತದೆ. ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬನು ತನ್ನ ಪ್ರತಿ ಹಗಲೂ "ಸುಮ್ಮನಾಗಿರುತ್ತೇನೆ" ಎಂದು ಭಾವಿಸುತ್ತಾನೆ. ಆದರೆ ನಿಜವಾಗಿಯೂ, ಅವನು ಕೇವಲ ಆತಂಕದಿಂದ ಮುಕ್ತವಲ್ಲ. ಅವನು ಆತಂಕದ ಪುಟದಿಂದ ಹೊರಹಾಕಲು ಹಠಪಟ್ಟು ಹೊರಟರೂ, ಅದು ಅವನ ಹಿಂದೆ ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ. ಹಾಗಾಗಿ, ಅವನು ಅದರೊಂದಿಗೆ ಏನು ಮಾಡಬಹುದು? ತನ್ನ ಧೈರ್ಯದಿಂದ ತನ್ನ ನೆಚ್ಚಿನ ಜೀವನವನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸಲು ಸಾಧ್ಯವೇಕೆ?
ಕಥೆಯ ಆರಂಭ:
ಇಂದು ನಾವು ಕಥನವಾಗಿ ಒಂದು ದಿನ, ಒಂದು ಊರಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರಾರಂಭಿಸೋಣ. ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಸಮಯ, ಬಿಸಿಯೂ ಕೂಡ, ಸಾರ್ವಜನಿಕ ವಿದ್ಯುತ್ ನಿಲ್ದಾಣದ ಬಳಿ ಓರ್ವ ಯುವಕನ ನಿರೀಕ್ಷೆಯ ಒಳಗೆ ದಾರಿ ತಪ್ಪಿದ ಕ್ಷಣವೊಂದು. ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಹಳ್ಳಿಯ ಪಕ್ಕದ ಹೋಟೆಲ್ನಿಂದ ಹೊರಹೋಗುತ್ತಿದ್ದ ಅಪ್ಪು, ಅವನಿಗೇನೋ ವಿಶೇಷ ಭಾವನೆ ಕಾಣುತ್ತಿತ್ತು. ತಂಗಾಳಿ, ಮೆಘಗಳು, ಅದು ಅನಾವಶ್ಯಕವಾಗಿ ತರಂಗಗಳನ್ನು ರಚಿಸುವಂತೆ ಭಾವಿಸಿತ್ತು. ಹೌದು, ಅವನು ತುಂಬಾ ಹೆದರಿದನು. ಆದರೆ ಅದು ಹೇಗೆ? ಏಕೆ?
ಅವನ ಹತ್ತಿರ ಇದ್ದ ಸ್ನೇಹಿತರಿಂದಲೇ ಅವನು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದನು, ಇಲ್ಲಿ ಇರುವ "ಅವರೋಹಣದ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ" ಒಂದು ಮುಚ್ಚಳಿಕೆಯಾಗಿದೆ. ಯಾವುದೇ ತಕ್ಷಣವೇ ಅಪಾಯ ಎದುರಿಸಬಹುದು. ಮತ್ತು ಈ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಅವನು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಹೊತ್ತಿದ್ದನು. ಒಂದು ಶಬ್ದ, ಒಂದು ಘೋಷಣೆ, ಒಂದು ಕಟು ಹಾಸ್ಯ…ಅದು ಎಲ್ಲವೂ ಈ 'ನೂರಾರು ಕಥೆಗಳ' ಅಂತರಾಳವನ್ನೇ ತೆರೆಯುತ್ತಿದೆ.
ಆಗೋ, ಅವನು ಸುತ್ತಲೂ ಓಡಾಡಿದ, ಹೆದರಿದ:
ಮೇಲೆ ಹಾಕಿದ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲವೂ ಸಹಜವಾಗಿ ನಡೆಯುವುದೆಂದು ನಾವು ಭಾವಿಸುವುದಾದರೆ, ಅಂತಹ ನಂಬಿಕೆ ಮಾತ್ರ ಸಮಯದೊಂದಿಗೆ ಸೋರುತ್ತದೆ. ನೋಡು, ಹಿನ್ನಲೆ ಅಪಾಯಕಾರಿ ಸಂಗತಿಗಳು ನಡೆಯುತ್ತವೆ. ಅನುಭವಿಸಿದವರ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಹಾಗೆ ನಂಬಿದಷ್ಟೇ, ಈ ಪ್ರಪಂಚವು ಮತ್ತಷ್ಟು ಘನತೆಗಳಿಂದ ಕೂಡಿದಂತೆ ಅನಿಸುತ್ತದೆ.
ಅಪ್ಪು ಇದನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿದನು. ಅವನು ಏನಾದರೂ ಒತ್ತಾಯಿಸಿದಾಗಲೆಲ್ಲ, ಅದು ಅವನಿಂದ ಮತ್ತಷ್ಟು ದೂರವಾಗುತ್ತಿತ್ತು. 'ಅವನಿಗೆ' ಮಾತ್ರ ಅದನ್ನು ಅನುವಾದಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಯಿತು. 'ಅವನಿಗೆ' ಮಾತ್ರ ಪ್ರಪಂಚವನ್ನು ಓದುತ್ತಲೇ ಥ್ರಿಲ್ಲರ್ ಕಥೆಗಳು ಉಳಿದವು.
ಕಥೆಯ ತಿರುವು:
ಆ ಕ್ಷಣವೇ, ಪ್ರತಿ ತಿರುವಿನಲ್ಲಿ ಆತಂಕ ಜಾಸ್ತಿ ಆಗಿತ್ತು. ಅದೊಂದು ಅಗಾಧ ಕತ್ತಲಿನಲ್ಲಿ ಅಪ್ಪು ತೆರೆದ ಕಿಟಕಿಯಿಂದ ಥಳಿ ಹೋಗುವ ಉರಿದುಕೊಂಡ ಬೆಳಕು, ಅದು ಒತ್ತಡವನ್ನು ಹಾರಿತು. ಆಗ ಅಪ್ಪು ಯಾರಿಗೋ ಕೇಳಿದನು, "ಇಲ್ಲಿ ಕೆಲವರು ಅಪರಾಧಿಗಳನ್ನು ಒಯ್ಯುವಂತೆ ಇದ್ದಾರೆ. ಅವರು ಯಾರಿದ್ದಾರೆ?"
ಅಂತೆಯೇ ಕಥೆಯ ನಿರ್ಣಯ:
ಅಪ್ಪು, ಸುಮ್ಮನೆ ತನ್ನನ್ನು ಹೆದರಿದಂತೆ, ಮುಂದುವರಿದ. ಇಲ್ಲಿ ಹಲವು ಶಬ್ದಗಳು ಅವನನ್ನು ತಲುಪುತ್ತವೆ. ಆದರೆ ಅವನು ಏನು ಮಾಡಲಿ? ಇದು ಏನು, ಮತ್ತು ಇನ್ನೆಷ್ಟು ದೂರ ಹೋಗುವುದು? ಯಾವುದೇ ಕಾರಣಕ್ಕೂ ತಪ್ಪಿದ ನಾಯಿ ಮತ್ತೆ ಹೋದು ಇಲ್ಲವೋ?
ಅವನನ್ನು ನಿರ್ಧಾರಗಳನ್ನು ಮಾಡುವ ಅವಕಾಶ ಕೊಡುವುದೆಂದು ಕೇಳಿದಾಗ, ಅವನು ಭಯದಿಂದ ಮುಕ್ತನಾಗಬೇಕಾದದ್ದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿದೆ. ಇದನ್ನು ಹೇಗೆ ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸಬೇಕು? ಅವನು ಹೇಗೆ ಮುನ್ನಡೆದುಕೊಳ್ಳಬಹುದು?
ಉಪಸಂಹಾರ:
ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಥ್ರಿಲ್ಲರ್ ಕಥೆಗಳು ಹಾರಿದವು. ಅವು ನಮಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಓದುತ್ತದೆ, ಅವು ನಮಗೆ ಅನುಭವದ ತರಬೇತಿಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತವೆ. ಅನೇಕ ಕಥೆಗಳೊಳಗಿನ ಏನೂ, ನಾವು ಸರಳವಾಗಿ ಭಾವಿಸಿದಂತೆ ಇವೆನೆಂಬ ಕಲ್ಪನೆ ಮರುಕಳಿಸುತ್ತದೆ.
"ಆಗ ಅದು, ಸತ್ಯವೇನೋ?" ನೀವು ಹೇಗೆ ಭಾವಿಸುತ್ತೀರಾ?
ಇವು ನಿತ್ಯವೂ ನಡೆಯುವ ಭಾವನೆಗಳಿಗೆ ಜ್ಞಾನ ನೀಡಿದಂತೆ,
ನಮಗೆ ಅತಿ ಉತ್ಸಾಹದೊಂದಿಗೆ ಒಮ್ಮತ್ತಾಗಿ ಏನಾದರೂ ನಂಬಿಕೆ ರೂಪಿಸಬಹುದೇ?
Comments
Post a Comment